Bolivia: deathroad, ijzige kou met een korreltje..

In miljoenenstad La Paz hebben we alles op de eerste dag gemakkelijk via het hostel kunnen regelen.. Death road, tour van drie dagen en twee nachten naar de zoutvlaktes en de bustickets terug naar Peru.

Het eerste wat we gedaan hebben is Death road. Samen met een Engels meisje werden we op 4800 meter hoogte met een passende mountainbike en gids Charlie afgezet. Achtervolgd door een busje van de organisatie hebben we 63 km gefietst naar een super buffet en een warme douche. Het was gaaf om onder watervallen door naar beneden te fietsen, maar soms ook even slikken als je de afgrond naast je fietsbandje zag beginnen en beneden de wrakstukken zag van verschillende busjes. Het is ons in ieder geval duidelijk geworden waarom deze weg de death road heet!! Na de douche werden we netjes bij het hostel afgezet met een t-shirt en dvd met foto's als aandenken.

Een paar uur later zaten we in de bus naar Uyuni. Uitgeteld het eten wat we kregen naar binnen gewerkt: gefrituurde kip/ei met rijst. De volgende morgen waren we er en ging alles niet meer zo soepel. Renate ziek door de kip en niemand die ons in het Engels kon helpen en toen eindigde we ook nog met een tourchauffeur die geen woord Engels sprak! Toch maar op pad en het beste ervan hopen. We hebben een treinenbegraafplaats bezocht en vervolgens de indrukwekkende salar de Uyuni. De grootste zoutvlakte ter wereld, kilometers lang en breed en wel 120 meter diep alleen maar zout. Op deze vlakte hebben we ook een "eiland" bezocht Inca Wasi dat bezaaid was met cactussen die onwijs groot en dik waren!! Aan het einde van de dag sliepen we in een hotel gemaakt van zout.

Hier komt het stukje over kou!! Ik zal beginnen met zeggen dat na deze zoutvlaktetour nooit meer zal zeggen dat ik het koud heb!! In mijn vorige blog stond al dat de temperatuur onder nul duikt, nu dook deze nog een stuk verder naar beneden en onze accommodatie bestond uit wandjes van zout!! Dus alle lagen aan die in de backpack zaten, handschoenen aan, sjaal om en muts op voordat je onder 5 lagen dekens kruipt. En geloof me ik had het nog steeds koud!!

Gelukkig hielden de koortsaanvallen me warm, want de voedselvergiftiging waar Renate op dag 1 last van had, mocht deze trage dodo van genieten op dag 2. Maar buiten dat hebben we ook genoten van het landschap: verschillende kleuren meren met ontelbaar veel flamingo's, bizarre rotsen en het telkens veranderende fauna met vulkanen op de achtergrond. Aan het einde van de dag sliepen we in een zelfde soort schuur van steen met het drie landenpunt: Chili, Argentinië en Bolivia op de achtergrond.

De laatste dag van de tour moesten we er om 4 uur uit en hebben we geisers, een groen meer en natuurlijke bronnen bezocht voordat we terug reden naar Uyuni onder het genot van hetzelfde uitzicht. In het stadje aangekomen hebben we afscheid genomen van de rest van onze gezellige tourgroep: 3 zorgzame Bolivianen en onze nieuwe Turks/Zwitserse pappa. Snel pizza gegeten voordat we opnieuw de bus in gingen. Deze keer een locale bus zonder eetservies, maar ook zonder verwarming.

In de ochtend kwamen we koud, vies (4 dagen geen douche), moe en ondervoed terug in La Paz. Gelukkig konden we gelijk een bed in om vervolgens na wat slaap te douchen. We zijn de stad nog even in geweest waar een festival voor kinderen aan de gang was, reuze gezellig! En hebben we de dag en Bolivia afgesloten in het beste steakhouse ter wereld!!

Na een nachtje slapen en de beste maaltijd hier in zuid Amerika zouden we om 7:30 opgehaald worden. Maar tijdens het tandenpoetsen stond ineens de buschauffeur naast ons dat de bus nu (7:05) ging! Dat was dus de memo die we niet gehad hadden :P dus oververhaast zijn we op weg naar Arequipa terug naar Peru om daar te genieten van onze laatste anderhalve week!